Columns

Stel, je bent 34 jaar oud. Je hebt een leuke baan in je eigen woonplaats en woont samen met een stel katten in een leuk huisje. Nou ja, 'leuk'…

Een paar weken geleden stond er een open brief in de krant gericht aan Johnny de Mol. Een medewerkster uit de zorg uitte daarin haar kritiek op meneer De Mol en verweet hem alleen maar de leuke mensen met down voor zijn programma eruit te pikken.

Ineens stond ik oog in oog met haar. Natuurlijk was het geen verrassing om haar hier en juist nu tegen te komen. En toch: ik schrok. Nou ben ik wel wat bangig aangelegd, maar ik had haar niet zien aankomen, zo tussen de kaarsen en feestmutsen.

Met mijn hart bonzend in mijn keel stap ik de drukke, onoverzichtelijke hal binnen. De hitte en het lawaai slaan als een muur tegen me aan. Instinctief trek ik mijn dochter dichter naar me toe en gebied haar om bij mama te blijven.

Vanmorgen had ik me verslapen en als ik mij verslaap, dan verslaapt de oudste dochter zich ook. Zij moet om half acht op de fiets zitten en gezien het ochtendritueel van de dame, was dat verre van haalbaar.

Nu ik deze column schrijf, is bijna de dag van de leraar (maandag 5 oktober) voorbij. De leraren volgden op dierendag. Dinsdag staat de schoolbibliotheek in het zonnetje en dat is handig, want woensdag is ook de kinderboekenweek gestart.

,,Wil jij een ballonnetje?", vraagt de dame van een stand op de Late Summer Fair aan mijn dochter. Ineens staan al mijn zintuigen op scherp. Ik probeer de dame nog telepathisch in te seinen, maar het is al te laat.

Pas geleden liep ik gehaast langs een raam waar een sticker op zat met de tekst: Don't hurry be happy! Nu moet ik even vertellen dat ik een rare tik heb. Als ik iets hoor of lees, wat ook in een liedje voorkomt, dan zit het betreffende liedje ook direct in mijn hoofd.

In de puzzelboeken van onze dochters staat altijd wel een puzzel met als opdracht: Zoek de verschillen! 5, 7 of wel 10 verschillen tussen twee ietwat verschillende plaatjes opsporen. Voor mij geen ontspanning maar frustratie: Ik heb niet de gave het laatste verschil op te sporen.